داریوش هخامنشی را میتوان یکی از باهوشترین و برترین نوابغ برای قدرت و امپراتوری آسیا نامید. یکی از مهمترین اقدامات داریوش هخامنشی در زمان سلطنت خود، تثبیت مصر به عنوان یکی از استانهای ایران بود. در دوران سلطنت او، امپراتوری هخامنشی به اوج قدرت رسید. از او آثار و کتیبههای تاریخی بسیاری به جا مانده که نشان از تثبیت قدرت سیاسی و اقتصادی در ایران در زمان او دارد.
داریوش اول اولین پادشاه ایران باستان است که وقایع دوران سلطنت خود و حتی قبل از به تخت نشستن خود را در کتیبههای مختلف نوشته، همچنین هر محققی را از وقایع قرن ششم و پنجم پیش از میلاد و قبل از آن آگاه ساخته است. داریوش اول بزرگترین پادشاه زمان خود در جهان باستان بود.

داریوش هخامنشی اول فرزند ساتراپی به نام ویشتاسپ بود که در پارت حکومت میکرد و از شاخه جانبی سلسله هخامنشی میآمد. کمبوجیه، او را فرمانده محافظ شخصی خود قرار داده بود و او را در سفری جنگی به مصر همراهی میکرد. شش تن از یاران داریوش پس از مرگ بردیا دروغین او را به پادشاهی برگزیدند. با اینکه داریوش خود را از سلسله هخامنشی معرفی کرد، اما با دختران کوروش کبیر ازدواج کرد تا مشروعیت پادشاهی خود و سلسله هخامنشی را گسترش دهد.
داریوش اول آزادیخواه بود و به ملل و قبایلی که در قلمرو وسیع امپراتوری هخامنشی بودند و برای برآوردن خواستهها و نیازهای آنها میکوشیدند توجه خاصی داشت. داریوش سیاستمدار و افراطی بود. اما دین اهل قلمرو خود را محترم میشمرد و با ملل تحت فرمان خود به نیکی رفتار میکرد ولی با حاکمان نالایق به شدت برخورد کرد و به آنها رحم نمیکرد. داریوش اول معمار پادشاه هخامنشی و باهوشترین پادشاه این سلسله بود.

داریوش در زمان خود قیامهای بسیاری را سرکوب کرد. او این حرکت عظیم را با نیروهای وفادار خود انجام داد. این امر که منجر به نظم و امنیت شد در سال 517 قبل از میلاد تکمیل شد. کتیبه سه زبانه داریوش در دامنه کوه بیستون بین کرمانشاه و همدان نشان از عزم داریوش برای تخریب تپه دروغین دارد. محتوای کتیبه داریوش سند کاملی از زندگی سیاسی، نظامی و خاندان سلطنتی اوست.
داریوش یکم پسر ویشتاسپ از تبار هخامنشی و از شاخه شرقی آن سلسله بود. پس از هخامنشیان، هفت پادشاه به سلطنت رسیدند و بدین ترتیب داریوش نهمین پادشاه این سلسله است. وقتی داریوش به سن جوانی رسید، به دلیل بیتدبیری، توانایی لازم برای ورود به نظام نظامی را پیدا کرد و به ارتش پیوست.
داریوش در کتیبه توجیهی خود درباره اثبات حقانیت خود شرح داده است و در کتیبههای دیگر بر ماهیت هخامنشی خود تأکید میکند. احتمالاً داریوش اجدادش از شاخه هخامنشیان بودهاند. داریوش اصرار زیادی برای هخامنشی بودن داشت چرا که میخواست قوانین ایران از بین نروند و همچنین احترام سنتها و آداب رسوم پیشینه را حفظ شود. داریوش یکم برای نزدیک شدن به سلسله هخامنشی با آتوسا دختر کوروش ازدواج کرد.
منابع تاریخی اطلاعات زیادی در مورد دوران نوجوانی داریوش در اختیار وجود ندارد. اما سالهای نوجوانی او احتمالاً مصادف با سالهای پایانی سلطنت کوروش بوده است. پس از ترور ناگهانی کوروش در سال 529 پیش از میلاد در شمال شرق ایران به وسیله ظهور کمبوجیه در دربار او، درجات نظامی را با موفقیت پشت سر گذاشت. از آنجایی که داریوش سربازی باهوش و وظیفه شناسی بود به عنوان درجه امیر لشگری و نیزهدار مخصوص و شخصی شاه معرفی شد؛ سپس در دوره کمبوجیه با حفظ مقام خود به عنوان فرمانده گارد سلطنتی انتخاب شد و در صف اول نیزهداران به مصر اعزام شد.

همانطور که چندی پیش اشاره داشتیم، داریوش برای تقویت تعلق خود به هخامنشیان با آتوسا دختر کوروش ازدواج کرد و توانست در سن ۲۸ سالگی به شخصیت مورد اعتماد کمبوجیه تبدیل شود. همچنین در سال ۵۲۲ پیش از میلاد به فرمانده نیزهداران هخامنشی در مصر برسد. داریوش در همان سال بر تخت نشست و گئوماتوس مجوس را گرفت و کشت. برخی از محققان براساس اثر کتزیاس، داریوش کبیر یا بزرگ را این زمان 36 سال میدانند.
در این سالها کمبوجیه پسر و جانشین کوروش درگذشت و بردیا دروغین از غیبت شاه در کشور سوء استفاده کرد و قیام کرد. بردیا خود را پادشاه خواند و سه تا شش ماه سلطنت کرد و پیش از پایان آن سال، داریوش او را برکنار کرد و به جای او نشست. داریوش در زمان مرگ کمتر از 70 سال داشت. داریوش بزرگ، سه همسر پارسی و ایرانی داشت که دوتا از بانوان او دختر کوروش و دیگری دختر بردیا محسوب میشدند. داریوش پس از بر تخت نشستن، کشور را به ساتراپیها تقسیم کرد و بر آنها دستور داد تا مالیات و خراج دریافتی را به خزانه هخامنشی بفرستند.
در زمان داریوش لشکرکشیهایی علیه یونان و مصر صورت گرفت. داریوش تصمیم گرفت به تلافی حمله یونانیان به ساردیس به یونان حمله کند. اما او در نبرد ماراتن شکست خورد و مهلتی برای جبران آن پیدا نکرد.
محققین و تاریخدانان، داریوش بزرگ را پادشاهی دوراندیش واقع گرا و دارای اراده قوی میدانند که عملکرد مثبت و خدمات بزرگی را در طی حکومتاش به کشور کرده است. برخی از این خدمات عبارتاند از:
داریوش کبیر وقتی خبر شکست ماراتن را شنید عصبانی شد. او قبلاً به دلیل حمله ایونی به سارد و آتش زدن آن منطقه، بشدت عصبانی بود، همچنین شکست مارتین در جنگ، عصبانیت داریوش را دوچندان کرد. او تصمیم گرفت برای جبران شکست ماراتن به یونان حمله کند. پس فرستادهای نزد ساتراپیها فرستاد تا تجهیزات نظامی بیشتری در اختیار آنها قرار دهد و پس از جمع آوری نیروها و تجهیزات لازم دستور حمله به یونان را صادر کرد. از آن پس ایران و یونان به مدت سه سال با یکدیگر دشمن بودند. اما داریوش نتوانست از آتن انتقام بگیرد و مرزهای ایران را تا آتن گسترش دهد.

عواقب شکست ایران در ماراتن بر داریوش تأثیر گذاشت و او را ضعیف کرد. همزمان با جنگهای ایران و یونان، شورشهایی در مصر علیه داریوش در گرفت و قدرت داریوش را به شدت تضعیف کرد. قدرت داریوش کبیر در این مخمصه کاهش یافت و او پس از 48 سال سلطنت در سال 486 قبل از میلاد درگذشت. جسد داریوش را پس از مرگ مومیایی کردند و در آرامگاه صخرهای که از قبل برای او آماده شده بود دفن کردند. او قبل از مرگ، پسر بزرگش خشایارشا، نوه کوروش را به عنوان وارث تاج و تخت برگزید.
کتیبههای زیادی از داریوش هخامنشی به جا مانده که تاریخ این دوره را نشان میدهد. کتیبهها عبارتند از:
این کتیبهها را میتوان به دو دسته تقسیم کرد:
این کتیبه بر روی صخره ای عمودی به ارتفاع 67/5 متر در کرمانشاه قرار دارد. کتیبه بیستون به سه زبان پارسی باستان، اکدی و ایلامی نگاشته شده است و یکی از مهمترین و دقیقترین کتیبههای به جا مانده از دوره هخامنشی است. داریوش در این کتیبه از پیروزی بر بردیا دروغین و شورشهای آغاز سلطنت او یاد میکند.

در شوش 19 کتیبه از داریوش به جای مانده است که مفاد آن در ستایش اهورامزدا، معرفی داریوش، فهرست کشورهای خراج گزار و نحوه حکومت و شرح برخی از فعالیتهای اوست.
این کتیبهها در مصر و در 33 کیلومتری کانال سوئز هستند و شامل سه کتیبه میباشند. کتیبهها در سه سطر به زبانهای پارسی باستان، ایلامی و اکدی نوشته شدهاند و محتوای آنها علاوه بر ستایش اهورامزدا، شرح فعالیتهای داریوش برای ساخت کانال سوئز است.

این کتیبه سه زبانه در کوه الوند در جنوب غربی همدان قرار دارد. متن پارسی باستان این کتیبه 20 سطر دارد که در آن اهورامزدا ستایش شده و داریوش معرفی شده است.
کتیبه همدانی نیز به سه زبان پارسی باستان، ایلامی و اکدی بر روی لوح طلا و نقره نوشته شده و شامل معرفی داریوش و کشورهای تحت فرمانروایی او است.
آرامگاه داریوش اول هخامنشی در دامنه کوه حاجی آباد نقش رستم قرار دارد. این آرامگاه در مرودشت فارس و در ارتفاع ۲۶ متری از سطح زمین قرار دارد و آرامگاه خانوادگی شاهان هخامنشی است. این مکان یکی از ارزشمندترین آثار دوران هخامنشیان است که برای گردشگران و علاقمندان به تاریخ و فرهنگ کهن ایران در داخل و خارج از کشور جایگاه ویژهای دارد.

ظاهر آرامگاه داریوش اول به صورت صلیب با چهار جهت مساوی است. آنچه در این مقبره برای گردشگران جذاب است، بدن تراشیده شده داریوش اول است که در بالای مقبره قرار دارد و ارتفاع آن 70.2 متر است. داریوش در سمت چپ با نیمرخ روی سکوی سه پلهای به سمت راست ایستاده است. تاج داریوش مقعر است و ردایی بلند با آستینهای گشاد و پرچ بر تن دارد که با رنگهای روشن تزئین شده است.
داریوش کمانی در حالت عمودی در دست چپ قرار دارد. دست راستش را در حالت نماز به جلو گرفته و با انگشت به نماد فروهر اشاره میکند. نقشههای آرامگاه داریوش یک رنگ بود. برخی باستان شناسان با تحقیق در این مقبره وجود رنگهای آبی، سبز، قهوه ای و قرمز را تایید کردهاند.