معرفی شهر تبریز - شهر پر راز و رمز تبریز، پایتخت استان آذربایجان شرقی، نفش زیادی در زمینه های اقتصادی و سیاسی کشور از قدیم تا کنون داشته است به گونه ای که این شهر در زمان صفویان اولین پایتخت کشور ایران بوده است.
بازار تبریز از بزرگ ترین بازارهای سرپوشیده سنتی جهان به شمار می رود که در مرداد ماه سال 1389 هجری خورشیدی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این بازار شامل مجموعه ای بی نظیر از ساختارهای مختلف اجتماعی است و از این نظر در میان بازارهای ایران منحصر به فرد محسوب می شود.
به دلیل واقع شدن شهر تبریز بر سر چهار راه جاده ابریشم و گذر کاروان های مختلف آسیایی، اروپایی و آفریقایی از آن، این شهر و بازارش از رونق خوبی برخوردار بوده است. همچنین زمانی که تبریز به عنوان پایتخت حکومت صفویان انتخاب شد، بازار آن رونق و شهرت زیادی پیدا کرد. تبریز در قرن 16 میلادی جایگاه خود را به عنوان پایتخت از دست داد، اما تا پایان قرن 18 اهمیت خود را به عنوان مرکز تجاری حفظ کرد. بازار تبریز شامل مجموعه ای از ساختمان های آجری، ساختارهای به هم پیوسته و سر پوشیده و همچنین فضاهای محصور برای عملکردهای گوناگون می باشد. هستهٔ مرکزی این شهر در یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار آن در مرکز این چهارضلعی واقع گشته است. بازار تبریز از سمت غرب به مسجد جامع، از سمت شرق به عالی قاپو و از سمت شمال به رودخانه مهران رود می رسد.

بازار تبریز بارها به وسیله زلزله تخریب و سپس به دست معماران بازسازی شده است. بازار فعلی بازمانده بازسازی ها می باشد. در آن دوران مبادلات تجاری فراوانی بین ایرانی ها و اروپایی ها صورت می گرفت. اولین نقشه تبریز توسط اسدالله خان مراغه ای ترسیم شد و در آن از اکثر کاروانسراها و تیمچه ها نام برده شده است. این بازار در طول تاریخ مورد توجه جهانگردان ایرانی، اروپایی و عرب قرار گرفته و افراد زیادی از جمله زکریا محمود قزوینی، مقدسی، حمدالله مستوفی، ابن بطوطه، یاقوت حموی، اولیاچلبی، اودریک، جان کارت رانت، شاردن، فردریک ریچاردز، دورتی اسمیت، کلاویخو، مارکوپولو، تاورنیه، پیر ژوبر و کنتارینی مطالبی درباره آن نوشته اند. این بنا در در مرداد ماه سال 1389 هجری شمسی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
در اسناد و دست نوشته های به جا مانده، به طور مشخص از قدمت این بنای تاریخی اطلاعاتی یافت نشده و تاریخ ساخت این مجموعه مشخص نیست. با این حال از سوی جهانگردانی که از قرن چهارم هجری تا دوره قاجاریان از بازار تبریز بازدید نموده اند، اطلاعاتی ارائه شده است. این بازار پس از زمین لرزه تاریخی تبریز در سال 1193 هجری قمری، به دستور حاکم آن زمان تبریز " نجفقلی خان دنبلی" تعمیر و بازسازی شد.
مساحت این بازار تاریخی و سر پوشیده، معادل با یک کیلومتر مربع برآورد شده است که تمامی مجموعه بازار، تیمچه ها، راسته ها، کاروانسرا ها، سرا ها، دالان ها و فرقه ها را در بر می گیرد.
این بازار به گونه ای ساخته شده که بخش بیرونی آن با بافت شهری هماهنگ باشد. بازار تبریز طاق ها و گنبدهای آجری بلندی دارد و نور کوچه های بازار از طریق سوراخ های تعبیه شده در مرکز گنبدها تامین می شود. دریچه های موجود در مرکز طاق ها، امکان خروج هوای گرم را ممکن می سازند. به علت قرار گرفتن تبریز در مناطق سردسیری ایران، سقف راسته ها کمی کوتاه تر از بازارهای شهرهای گرمسیری ساخته شده و دیوارهای آن نیز ضخیم است. این ویژگی ها سبب می شود تا در زمستان، گرما در محیط حفظ شود. به عقیده تمامی مورخان و بزرگان معماری، این ساختمان بسیار دقیق و مهندسی شده طراحی و ساخته شده است.
بازار تبریز همانند دیگر بازارهای سنتی ایران، تو در تو و پر از کوچه پس کوچه می باشد. این مجتمع تاریخی با طول 1 کیلومتر، دارای 40 نوع شغل و صنف، 6500 حجره، 20 راسته، 25 تیمچه، 35 سرا، 11 داستان و تعدادی مسجد و حمام و مدرسه است که در ادامه با این بخش ها بیشتر آشنا می شویم.

مغازه های این بازار در روزهای هفته به طور معمول از ساعت 10 صبح تا 5 عصر باز هستند اما کل بازار در روزهای تعطیل و تعطیلات رسمی بسته است.
بازار تبریز در میدان شهدا در شهر تبریز استان آذربایجان شرقی واقع شده است. می توانید از طریق وسایل نقیله عمومی یا اتومبیل شخصی خودتان به سادگی به این بازار برسید.